Niszczenie drobnoustrojów w wodzie promieniowaniem UV-C
Światło ultrafioletowe to promieniowanie elektromagnetyczne o długości fali 100-400 nm. Jest to zakres światła niewidzialnego, składający się z trzech przedziałów: UV-A, UV-B i UV-C.
Przedział UV-C o zakresie od 200 do 280 nm jest odpowiedzialny za bakteriobójcze oddziaływanie ultrafioletu na drobnoustroje. Działanie bakteriobójcze polega absorbowaniu światła UV-C przez strukturę DNA drobnoustrojów. Stosując odpowiednio dobrany czas i natężenie promieniowania UV można całkowicie zniszczyć drobnoustroje poprzez destrukcję ich DNA.
Skuteczność dezynfekcyjna UV
Drobnoustroje posiadają odmienną odporność na działanie promieniowania ultrafioletowego. Dla zniszczenia określonych drobnoustrojów stosowane są odpowiednie wielkości dawki promieniowania UV, mierzone w mJ/cm2. Skuteczność dezynfekcyjna UV zależy od stopnia skażenia mikrobiologicznego wody wymagającej dezynfekcji.
Stopień zanieczyszczenia wody
Stopień zanieczyszczenia wody określa się przy pomocy obecności bakterii wskaźnikowych, czyli pałeczek okrężnicy (Escherichia coli). Dla potrzeb dezynfekcji wody pitnej w wodociągach przyjmuje się zazwyczaj skuteczność oczyszczenia z bakterii E. coli na poziomie 99,9%, dzięki dawce promieniowania UV na poziomie 400 mJ/cm2.
Dobór dawki promieniowania UV w zależności od przeznaczenia wody
Zastosowanie dezynfekcji | Dawka UV [mJ/cm2] |
---|---|
Woda procesowa | 50-75 |
Woda przeznaczona do mycia w systemie CIP | 50 |
Woda w myjce butelek | 30 |
Woda dla potrzeb farmacji i przemysłu kosmetycznego | 75 |
Degradacja ozonu | 125-150 |
Skuteczność bakteriobójcza światła ultrafioletowego maleje ze wzrostem odległości od lampy UV. Zależy także od parametrów fizycznych naświetlanego ośrodka (barwa, zawiesina, mętność).